නිමක් නැති කතාව හතරවන කොටස

සංජේ ගේ මන්ද මානසික හැසිරීම නිසාම ඔහු අතහැර යලිත් මඩකලපුවට පැමිණි මා දුරකතනයෙන්  ඔහුට කතාතර සුවදුක් විමසුවේ ඔහු කුමණ ආකාරයෙන් මට හිරිහැර කලත් මම බොහොසෙයින් ඔහුට ආදරය කල ගිසාය. ඒහෙත් ඔහුගේ ප්‍රත්චාරය ඉතාමත්ම පහත් එකක් විය'

"ෂගානා උඹට විතරක් කොහොමද යාපනෙන් පිට යන්න අවසර ලැබුණේ මෙහෙ කිසිම කෙනෙක්ට නොලැබුණු චාන්ස් එකක් උඹට ලැබෙන්නනම් උඹ අනිවාර්යයෙන්ම හමුදා කදවුරේ ගණීකා කම් කරන්න ඇති ඒකයි උන් උඹ කියපු ගමන්ම මඩකලපුවට යන්න දුන්නේ" යි කියමින් නවත් අසැබි වදන් යොදා ඔහු මට බැන වැදුනේය. එවදන් ඇසීමට නොකැමති වු මා ඉන්පසු ඔහු හා කතා කිරීම නතර කලෙමි.

මට දික්කාසාද වීමට ඇවැසි බව කියා ඔහුව මෙල්ල කරන්න සිතූවත්  කිසි දිනෙක දික්කසාද නඩුවක් නොදැමීමි.  එහෙත් නිතර නිතර දුරකතනය ඔස්සේ ඔහු මා සමග කතා කලේය... විටෙක කුඩා දරුවෙකු මෙන් හඩමින්ද විටෙක අන් මිනිසුන් පාවා දෙම්න් මට නිනිදා කරමින්ද ඔහු මා මානිසකව තලා පෙලා දැමීය.... එහෙත් ඒ වනවිටත් මට අවැසිව තිබුනේ නැවත ඔහු හා සුන්දර ජීවිතයක් ආරම්භ කරන්නටයි එහෙත් ඔහුගේ ක්‍රියා කලාපය එන්න එන්නම අසාමාන්‍ය විය. කැනඩාවේ සිටින අප්පාටත් මගේ අනෙකුත් නැදැයින්ටත් දුරකතන ඇමතුම් දී වියරුවෙන් ක්‍රියා කිරිමට පටන්ගත් නිසාවෙන් මම මගේ දුරකතන අංක සියල්ල වෙනස් කලෙමි. ඔහුට මා ඇමතිය හැකි මාර්ග සියල්ල වසා දැමුවෙමි. එහෙත් ඔහුට හොරෙන් ඔහු ගැන සොයා බැලුවෙමි. හෙරොයින් හා  මත්පැන් බාවිත කරමින් ඔහුගේම ශරිරයට කැපුම් තැවාල සිදුකරගනිමින් මාව නැවතත් ඔහුවෙත ගෙන්වාදෙන මෙන් මගේත් ඔහුගේත් මිතුරන් ඉදිරියේ බැගෑපත් වන හැටිත් මටදැන ගන්නට ලැබුණි.

මම මගේ ප්‍රංශයේ සිටින මිතුරකු ලවා ඔහුට ඒසේ නොකරණ ලෙස ඉල්ලීමක් කලෙමි.. එහෙත් අවසානයේ ඔහු මාහා මගේ මිතුරා අලලා මුසාවාදයක් ගොතා තිබුණි.

මගේ සෑම උපන්දිනයකම ඔහු පුරුද්දක් ලෙස ලේ දන් දුන්නේය...... ඒසේම මා ඔහු සමග අනාපව සිටින කල ලෙයින් ලියූ ලියුම් කිහිපයක්ම මට එවා තිබුණි....

එහෙත්

පසුගිය වසරේ මගේ උපන්දිනය උදාවත් සමග ගෙල වැලලාගෙන ඔහු දිවියෙන් සමුගෙන තිබුණි....   දේහය අසල වු ලිපියෙහි ලියා තිබුනේ
 
"මගේ ෂගානා මගෙන් අයින් වෙලා වෙන කෙනෙක්ව බදින්න ලැහැස්තියි... මට ඒත දරාගන්න බරි නිසා මම ජීවිතේ නැති කරගන්නවා"
කියායි... ඒ  ඈසු ම‍ට සිහිසුන් නැතිවිය.... ඔහුගේ වරදට දඩුවමක් ලෙස කතා නොකර සිටියාට මම ඔහුගෙන් ඈත් වන්නට කිසිදු උත්සහයත් නොගතීමි... ඔහු වෙනුවෙන් මම කැප කල දේද බොහොය... එහෙත් ඔහු අවසන් වරට ලියා තිබූ දෙයි නිසාවෙන් මට අවසන් වතාවටහෝ ඒ මුහුණ බලන්නට නොහැකිවිය...මන්ද
 "මඩකලපුවේ තරුණිය නිසා යාපනයේ වෙද සිසුවා දිවිනහගෙන" යැයි කියමින් මහත් ආන්දෝලනයක් ඇතිවීම නිසා... මට යාපනයට යෑමට නොහැකි වීමයි.